மடப்பெண்

அன்று கண்ட கனவுகள்

என்று நிஜன்மாகுமென்று

என்றென்றும் காத்துக்கிதந்தேன்

மடப்பெண்ணன்றோ நான்!

அவை கனவுகள் அல்ல

மணலில் எழுதிய கவிதைகள் என்று

புரிந்து கொள்ளவில்லை.

அலைகள் அடித்தது

தன்னுடன் என் வன்ணக்கனவுகளை

வாரிச்சென்றது.

கண்களில் நீர் நிறைந்துவழிந்தது

ஆனால் அதுவும் வாழக்கை எனும் கடலில்ச்சேர்ந்து

காணாமல் போனது

இருந்தும்

உன்னோடு சேர்ந்ததுபோல் தோன்றியது!

Translation

I was waiting forever…

Wondering when would my dreams…

Would come true!

Such a foolish I am!

Those were not dreams

But poems written on sand!

I never realized.

Waves came…

Took away those colorful dreams;

With it.

Tears welled up in my eyes

But they also disappeared

In the ocean called life.

Yet

I felt like they have joined you!